Deze
linie werd opgericht door Generaal Josef Kammhuber.
Hij liep van Noord- naar Zuid-Denemarken en ging van Noord-Duitsland via
Nederland, België en Oost-Frankrijk naar de Zwitserse grens. De eerste
versie van de Kammhuberlinie bestond uit een reeks radarstations met
overlappende radiodekking en opgebouwd in drie lagen. Elk station voorzag
een radardekking van 32 km hoog (Noord-Zuid) en 20 km breed (Oost-West).
Elk controlecentrum bestond uit een Freyaradar met
een reikwijdte van ruim 100 km, twee schotelvormige Würzburg- Riese
radar, die 70 kilometer bereik hadden en in staat waren om ook de
vlieghoogte te peilen. Verder hoorde bij het controlecentrum bij de radars
behorende elektronische apparatuur, een telefooncentrale, waarmee heel
West- en Noord-Duitsland gealarmeerd kon worden en een hoofdzoeklicht, dat
werd aangestuurd door de Freyaradar. Een reeks manueel bediende
zoeklichten, die verspreid over de cel stonden opgesteld, waren aanvullend.
Elke cel stuurde tevens één hoofdnachtjager en één standby- nachtjager aan.
De jagers waren meestal de Dornier Do 17,
Junkers Ju 88
of Messerschmitt
Me 110. Deze linie kende als schuilnaam: operatie Himmelbett.
|